พรม ๒ หมายถึง [พฺรม] ก. เอาสิ่งที่มีลักษณะเป็นน้ำประโปรยให้กระจายเป็นเม็ดเล็ก ๆเช่น เอาน้ำพรมผ้า พรมน้ำมนต์.
ก. ประนิ้วรัวที่เครื่องดนตรีบางชนิด มีซอและขลุ่ยเป็นต้น.
ดู หนามพรม.
ดู นางเกล็ด.
[พฺรมมะ] น. (๑) ชื่อไม้ต้นชนิด Heliciopsis terminalis (Kurz)Sleumer ในวงศ์ Proteaceae ช่อดอกสีขาว กลิ่นหอม. (๒)ดู กระโดงแดง (๑).
น. ชื่อไม้เถาชนิดหนึ่งในวงศ์ Malvaceae ทอดเลื้อยไปตามพื้นดินใบเป็น ๓ แฉกดอกสีเหลือง.
[พฺรม] น. ขีดขั้นเขตแดน, แดนต่อแดน. (ข. พฺรํแฎน).
[พฺรม] น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Bacopa monniera (L.) Weltst. ในวงศ์Scrophulariaceae ชอบขึ้นตามที่ชื้นแฉะ ดอกสีขาวหรือม่วงอ่อนใช้ทํายาได้.